W połowie lat dwudziestych kluby ze stolicy zaczęły się wzajemnie scalać, często, by przetrwać. I tak Audace i Juventus Roma połączyły się z Albą, natomiast Pro Roma i U.S. Romana zostały wchłonione przez Fortitudo. W 1927 roku w Rzymie pozostały już tylko cztery kluby - Lazio, Roman, Alba i Fortitudo.

W tym samym roku Italo Foschi, lider włoskiej, faszystowskiej partii w Rzymie wpadł na pomysł, by zjednoczyć wszystkie stołeczne zespoły w jeden klub, który mógłby być silną konkurencją dla północnych drużyn. Foschi wymyślił już nawet nazwę klubu: Associazione Sportiva Roma, i barwy klubowe czerwony i żółty, podczas gdy symbolem miał stać się wilk. Wkrótce wydano rządowy dekret, na mocy którego w ciągu kilku następnych dni miano stworzyć nowy klub. Tym samym Lazio znalazło się w poważnych tarapatach, ponieważ Foschi chciał przejąć Rondinellę, gdzie Biancocelesti rozgrywali swoje mecze.

Lazio było na granicy zniknięcia, ale za rzymskimi orłami wstawił się Giorgio Vaccaro, członek i zagorzały fan klubu. Vaccaro mianował się samodzielnie wiceprezydentem Lazio i zwrócił się do Italo Foschiego o wyjaśnienie jego planów. Foschi objaśnił ideę Vaccaro, ale ten nie przyjmował do wiadomości przyłączenia Lazio do AS Romy. Vaccaro stwierdził, iż klub z tradycją, historią i z wielką dumą nie może przestać istnieć. Dodał także, że Lazio to pionierski klub piłkarski w Rzymie i nie może od tak zostać zburzony. Tak więc w wyniku połączenia tylko trzech klubów - Roman, Alba i Fortitudo powstała AS Roma, a Lazio pozostało samodzielnym klubem. Stolica podzieliła się na dwie części - kibiców, którzy od początku wspierali Lazio, i fanów, którzy zaczęli kibicować nowopowstałemu zespołowi - AS Romie.

W okresie 1927-1928 Lazio i Roma nie grały ze sobą, ponieważ nastąpił podział na dwie grupy po jedenaście zespołów. Lazio zajęło 10 miejsce w grupie A z czterema zwycięstwami, trzema remisami i trzynastoma porażkami. Roma zakończyła rozgrywki na ósmym miejscu w grupie B. W kolejnym sezonie Lazio zostało przydzielone do grupy B i zakończyło rozgrywki na ósmym miejscu ex aequo z Napoli zdobywając 29 punktów w 30 spotkaniach. W 1929 liga była po raz ostatni podzielona na grupy. Stworzono wreszcie jedną Narodową Ligę - Serie A. Z taką samą ilością punktów Lazio i Napoli musieli zagrać między sobą dodatkowe spotkanie o awans do Serie A (8 klubów bezpośrednio awansowało). Pierwszy mecz zakończył się remisem, a rewanżu nigdy nie rozegrano. Władze nowoutworzonej ligi zadecydowały, że Lazio i Napoli trafią do Serie A wraz z dziewiątą w grupie B - Triestiną (za zasługi). W tej sytuacji liga złożyła się z 18, a nie jak początkowo planowano z 16 zespołów. Również lokalny rywal Biancocelestich, Roma zakwalifikowała się do Serie A. Wówczas prowadził ją były zawodnik Lazio - Fulvio Bernardini.

Pierwszy mecz w Serie A (sezon 1929-30) Lazio zaczęło od klęski z Bologną 3:0, a pierwsze zwycięstwo ligowe przyszło dopiero w 7 kolejce, kiedy to Lazio rozgromiło Cremonese aż 6:0. 8 grudnia 1929 roku odbyły się pierwsze oficjalne derby Rzymu pomiędzy Lazio a Romą. Miało to miejsce na stadionie Rondinella. Pierwsze derby obejrzało 15 tysięcy Rzymian. Prestiżowy mecz zwyciężyła szczęśliwie AS Roma - 1:0. W rewanżu było jeszcze gorzej bowiem Lazio przegrało 3:1 na Stadio Testaccio. Pierwszym triumfatorem Serie A okazała się drużyna Ambrosiana Inter.